حنجره

قصه ی تنهایی من

حنجره

قصه ی تنهایی من

مرگ یعنی...

مرگ یعنی ، خاک یا سنگ لحد

خواندن یک قل هو الله احد

مرگ یعنی قبر یعنی فاصله

مرگ یعنی زندگی شد خاطره

مرگ یعنی بوی حلوا بوی نان

مرگ یعنی یک بدن بی حس و جان

مرگ یعنی بستن چشم و دو پا

مرگ یعنی دیدن روی خدا

مرگ یعنی رفتن یک نسترن

مرگ یعنی رستن از بند بدن

مرگ یعنی  داد و فریاد و سکوت

مرگ یعنی یک دعا اندر قنوت

مرگ یعنی بستن بند کفن

مرگ یعنی شستشو غسل بدن

مرگ یعنی آخر دنیای پست

مرگ یعنی اول راهی که هست

مرگ یعنی صد گذار و یک گذر

مرگ یعنی آخر راه خطر

مرگ یعنی دادن حق بشر

ریشه ی عمر بشر دست تبر

مرگ یعنی انتها را ابتدا

یک گلایل هم به غم شد مبتلا

مرگ یعنی یک هوالباقی به سنگ

 یک بهار و یک خزان هک شد به سنگ

مرگ یعنی غصه و اشک و فغان

مرگ بی معنی کند روح زمان

مرگ یعنی سنگ یعنی مقبره

قاب عکست پشت قاب پنجره

مرگ یعنی سینی خرما گلاب

روح تو آزاد شد از منجلاب

مرگ یعنی دو ملک صدها سوال

مرگ یعنی واقعی شد یک خیال

مرگ یعنی گو خداوند تو کیست

نام دینت را بگو بر ما که چیست؟؟؟

مرگ یعنی آخر کار جنون

آیه ی انا الیه راجعون

مرگ یعنی پیرهن های سیاه

مرگ یعنی یک تلنگر بر گناه

مرگ یعنی آرزوهایت تمام

مرگ یعنی زندگی ختم کلام

                                               تنها

نظرات 2 + ارسال نظر
محیا پنج‌شنبه 2 آذر‌ماه سال 1385 ساعت 12:04 ب.ظ http://www.mahyaheart.blogsky.com

سلام . ممنون که به کلبه من سر زدین .
و ممنون که نظر دادین .

[ بدون نام ] جمعه 3 آذر‌ماه سال 1385 ساعت 07:28 ب.ظ

دادار

به زیبایی مرگ سوگند
و به حدت خشم یک گل چیده شده
به آغوش گرم خاک
و دل گرفتهء ابر
واژه هایت هنگامیکه هنوز مهمان گوشهایم نبودند
در کرانهء کبود غم ناپدید شدند
و جاودانگی علاقه ها به زیر سئوال می رود
و«سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت سرها در گریبان است»
و تنهاییت در این غروب و غربت
ارزشمندتر از هر دوستی ست


برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد